دانستن یعنی داشتن اطلاعاتی در مورد موضوع، رویداد یا حادثه ای، در حالی که، بلد بودن یعنی داشتن اطلاعاتی که توانایی انجام کاری را به شخص بدهد و تفاوت این دو فعل در همین توانایی است. در واقع "بلد بودن" بیشتر به معنی "توانستن" است تا دانستن . شناختن هم به معنی "عملِ" کسب اطلاعات است

دانستن: to know

بلد بودن: to can, to know the way to do a job, to be able

شناختن: the act of gaining information to know sth/sb

بلد بودن و دانستن تقریبا هم معنی هستند و ولی بلد بودن بیشتر در زبان محاوره ای و روزمره و غیر رسمی بکار میره ولی دانستن در زبان نوشتاری و رسمی

 بلد بودن و دانستن به معنی توانایی و مهارت داشتن در انجام کاری هست:

مثال : من تعمیر ماشین رو بلدم

من روش تعمیر ماشین رو می دانم

من زبان فارسی را بلدم

من زبان فارسی را می دانم

ولی شناختن کمی متفاوت با اینها هست. هر چند شاختن هم به معنای دانایی است ولی در کاربرد کمی متفاوت تره

مثال:

من فلان شخص را می شناسم

اینجا نمی شود گفت : من فلان شخص را می دانم یا فلان شخص را بلدم

یک نکته:

فعل «بلد بودن» در زبان عامیانه و گفتاری به کار می رود نه زبان نوشتاری. هرگز آن را در نوشتن به کار نبرید. اما دو فعل دیگر هم در زبان کفتاری و هم در زبان نوشتاری کاربرد دارند.