สุริยา เลื่อนลาลับ
สุดคณานับ เนิ่นนานปี
ณ.ริมฝั่ง มหานที
พระรถเมรี ร่ำรี้ ร่ำไร
สำเนียงน้อง ร่ำร้องว่า
โอ้โอ๋กรรมมา แต่ปางไหน
อยู่หลัดๆ ก็มาพลัดพรากไป
แม่พวงมาลัย กลุ้มอุรา
เคยถนอม หอมระรื่น
จากไปเป็นอื่น เสียแล้วหนา
เมรีหมดหวัง ละก็มานั่งโศกา
ฟูมฟายน้ำตา หลั่งไหลนอง
โฉมยุพิน... ปิ่นนารี
ทุบอกชกตี ปากร่ำร้อง
ว่าภัสดา ไม่หันหน้ามามอง
รักหลุดลอยละล่อง ลอยไป
(ดนตรี)
พระรถตอบถ้อย เจ้าอย่าน้อยใจนัก
เมรี... เป็นยักษ์ จักอยู่ไฉน
พี่เป็นมนุษย์ หรือจะมาฉุดดวงใจ
น้องจงกลับไป เสียเถิดนาง
แม่ขวัญตา แทบอาสัญ
ใจรักมั่น ไม่จืดจาง
เศร้าโศกโศกา ไม่วายวาง
หมดหนทาง จะติดตาม
ด้วยทะเล กั้นขวางหน้า
หมดปัญญา แม่นงราม
กู่ตะโกน จนก้องน้ำ
บาปเวรหรือกรรม เล่าจอมใจ
แม้นพี่ไม่กลับ... มารับขวัญ
ขอถวายชีวัน ไม่หวั่นไหว
นางก็พลัน กลั้นใจตาย
น่าเห็นใจ แม่นงเยาว์
รักเขาข้างเดียว ข้าวเหนียวนึ่ง
น้ำท่วมไม่ถึง อับอายเขา
ไม่ส่องกระจก และชะโงกดูเงา
ว่าตัวของเรา ต้องเจียมตน
อยากเจอรักแท้ ที่แน่วแน่นอนนัก
พี่จะบอกให้น้องรัก เอาบุญสักคน
ลองรักกับพี่ ซิไม่มีอับจน
เจ้าจะสุขล้น เพราะพี่เป็นคนใจดี
เจ้าจะสุขล้นเพราะพี่เป็นคน... ใจเดียว
สุริยา เลื่อนลาลับ
สุดคณานับ เนิ่นนานปี
ณ.ริมฝั่ง มหานที
พระรถเมรี ร่ำรี้ ร่ำไร
สำเนียงน้อง ร่ำร้องว่า
โอ้โอ๋กรรมมา แต่ปางไหน
อยู่หลัดๆ ก็มาพลัดพรากไป
แม่พวงมาลัย กลุ้มอุรา
Sun set
can't count seem like it'd been many years
sitting nearby the river,
PhraRodmeri (it's a name) .....
hear the sound of his girl said
Why did khrama take him away
the girl is so sad and groome
.......
......
where did u take the story poem from?
Are You mean translate it to normal word in Thai?
