M'LZA
Benim Türkiye'ye Gelmem 3 Benim arkadaşım Mavi Şehir’de yaşıyor. Onun beklemek için lazımdı. Taksıcı onun evısın beni davet etti. Ona teşekkür ettim ama onun teklifini reddettim, çünkü bilinmeyen kişinin evinde gidiş hiç konforlu hissetmedim. Ne zaman adam bu dinledi çok öfkelendi ve onun arabası sürüş devam etti. Yemin edıyorum ki ben çok korktum. Ona “Lütfen arabayı durdurun” diye dedim, ama adam bana hiç dinlemedi. Dakikaca sonra, bir binanın önünde arabayı durdurdu. Bana” Bu evim” diye dedi. Bir dakika sonra, bir kadın bana kapıyı açtı. Kadın” Buyurun yavrum” diye dedi. Girmek istemedim ama onları incitmek istemedim. Artık, onların evinde kendime bulundum. Kadın bana çay ve yemek verdi. Canım hiç istemedi ama ama kibar olmayabilir düşündüm, ve kabul ettim. En son, benim arkadaşım benim için aradı. İzmir'deydi ve onların evinden çıkmak zorundaydım. O gece, arkadaşımla beraber Manisa’da yattık. Yeni günü ile her şey normal gittiğini düşündüm, ancak oyle değildi. İlk benim için bir boş yatak yurtta olmadığı öğrendim. “Bir hafta sonra bize tekrar gel” diye dediler. Acaba, İzmir'de arkadaşım olmasaydı nerede kalacaktım?!- Bir yabancı kredi kartsız, zayıf Türkçele, Türk arkadaşlarsız,telefonsuz kim bir burs ile Türkiye'de geldi, bir hafta boyunca ne yapmak lazım? Bu yeterli değildi gibi başka sorunlarımla karşıya geldim. Zorla kendim için bir ev bulandım. Yabancıyım ve aynı zamanda öğrenciyim. Bence, Türk insanlar yabancı öğrencilerden bir veba gibi kaçıyorlar. Alt aydır, emlak ofisten emlak ofise girip çıkıp yaptım. Çok defa, otele ağlayarak gittim, çünkü bir daire ararken, çok manyaklarla karşı oldum. Ümitle, bir arkadaşımın yardımıyla, güzel bi rev tuttum. O noktasında benim problemlerim bitmediler. Çok fazlayla karşılıştım. Bunlardan, en büyük sorunum, benim kapalı departmanıdır. Evet, pazarlama okumak için Türkiye'ye geldim, ancak bölümüm kapatılmıştır. “ Merak etmeyin iktisat okuyabılırsın” bana diye dediler. “Bir fark yok” diye dediler. “Merak etmeyin” diye tekrarladılar. Bir hayal vazgeçmek bu kadar basit mi? Benim gelecek önemli değil mi? Acaba benim kaybedilen zamanım, harcanılan param ve benim öldürdü umut nasıl kendime telafi edeceğim?
Mar 29, 2013 1:08 PM
Corrections · 5
1

Altı aydır, emlak ofisten ofisinden emlak ofise ofisine girip girip çıktım çıkıp yaptım. Bir çok defa, otele ağlayarak gittim döndüm, çünkü bir daire ararken, çok manyaklarla karşılaştım oldum. Ümitle ve bir arkadaşımın yardımıyla, güzel bir ev tuttum. O noktasında Bundan sonra da benim problemlerim bitmediler. Çok daha fazlayla karşılıştım. Bunlardan, en büyük sorunum büyüğü, benim kapalı departmanıdır üniversitedeki bölümümün kapanmasıydı. Evet, pazarlama okumak için Türkiye'ye geldim, ancak bölümüm kapatılmıştır. “ Merak etmeyin iktisat okuyabilırisiniz bana diye dediler. “Bir fark yok” diye dediler. “Merak etmeyin” diye tekrarladılar. Bir hayalden vazgeçmek bu kadar basit mi? Benim gelecek geleceğim önemli değil mi? Acaba benim kaybedilen kaybettiğim zamanımı, harcanılan harcanan paramı ve benim öldürdü öldürülen umudumu nasıl kendime telafi edeceğim?

 

I am so sorry about your unfortunate experince! I hope you can solve all of your problems and enjoy your trip as you should! Regarding the corrections, i didn't indicate the reasons of them as it takes a lot of space. If there is something that you couldn't grasp in the text, just let me know! Good luck!

April 21, 2013
1

Benim Türkiye'ye Gelmem 3

Benim bir arkadaşım Mavi Şehir’de yaşıyor. Onun beklemek için lazımdı Onu bir yerde beklemem gerekiyordu. Taksici onun evısın beni kendi evine davet etti. Ona teşekkür ettim ama onun teklifini reddettim, çünkü bilinmeyen kişinin evinde gidiş hiç konforlu hissetmedim bilmediğim bir kişinin evine gitmeyi konforlu bulmadım. Ne zaman adam bu dinledi Adam bunu duyduğunda çok öfkelendi ve onun arabası sürüş arabayı sürmeye devam etti devam etti. Yemin ediyorum ki ben çok korktum. Ona “Lütfen arabayı durdurun” diye dedim, ama adam bana beni hiç dinlemedi. Dakikaca Bir süre sonra, bir binanın önünde arabayı durdurdu. Bana” Bu evim” diye dedi. Bir dakika sonra, bir kadın bana kapıyı açtı. Kadın” Buyurun yavrum” diye dedi. Girmek istemedim ama onları incitmek de istemedim. Artık, kendimi onların evinde kendime bulundum buldum. Kadın bana çay ve yemek verdi. Canım hiç istemedi ama kibar olmayabilir diye düşündüm, ve kabul ettim. En sonunda, benim arkadaşım benim için beni aradı. İzmir'deydi ve onların evinden çıkmak zorundaydım. O gece, arkadaşımla beraber Manisa’da yattık kaldık. Yeni bir günü ile beraber her şeyin normale gittiğini döndüğünü düşündüm, ancak öyle değildi. İlk Önce benim için bir boş yatak yurtta olmadığı öğrendim. “Bir hafta sonra bize tekrar gel” diye dediler. Acaba, İzmir'de arkadaşım olmasaydı nerede kalacaktım?!- Bir yabancı kredi kartsız, zayıf Türkçeyle, Türk arkadaşlarsız arkadaşı olmadan ve telefonsuz kim/hangi yabancı bir burs ile Türkiye'de Türkiye'ye geldi gelirdi, bir hafta boyunca ne yapmak lazım yapardı? Bu yeterli değildi da yetmezmiş gibi başka sorunlarımla sorunlarla da karşı karşıya geldim. Zorla kendim için bir ev bulandım Çok zor bir ev bulabildim. Yabancıyım ve aynı zamanda öğrenciyim. Bence, Türk insanlar yabancı öğrencilerden bir veba gibi kaçıyorlar.

 

April 21, 2013
1

Benim Türkiye'ye Gelmem 3

Benim arkadaşım Mavi Şehir’de yaşıyor. Onun beklemek için lazımdı. Taksıcı onun evısın beni davet etti. Ona teşekkür ettim ama onun teklifini reddettim, çünkü bilinmeyen kişinin evinde gidiş hiç konforlu hissetmedim. Ne zaman adam bu dinledi çok öfkelendi ve onun arabası sürüş devam etti. Yemin edıyorum ki ben çok korktum. Ona “Lütfen arabayı durdurun” diye dedim, ama adam beni hiç dinlemedi. Dakikacalar sonra, bir binanın önünde arabayı durdurdu. Bana” Bu evim” diye dedi. Bir dakika sonra, bir kadın bana kapıyı açtı. Kadın” Buyurun yavrum” diye dedi. Girmek istemedim ama onları incitmek de istemedim. Artık, kendimi onların evinde  bulundum. Kadın bana çay ve yemek verdi. Canım hiç istemedi ama ama kibar olmayabilir düşündüm, ve kabul ettim. En son, benim arkadaşım benim için aradı. İzmir'deydi ve onların evinden çıkmak ayrilmak zorundaydım. O gece, arkadaşımla beraber Manisa’da yattık kaldik. Yeni günü ile her şey normal gittiğini düşündüm, ancak oyle değildi. İlk olarak benim için yurtta bir boş yatak  olmadığı öğrendim. “Bir hafta sonra bize tekrar gel” diye dediler. Acaba, İzmir'de arkadaşım olmasaydı nerede kalacaktım?!- Bir yabancı kredi kartsız, zayıf Türkçeyle, Türk arkadaşlarsız,telefonsuz kim bir burs ile Türkiye'de geldi, bir hafta boyunca ne yapmak lazım? Bu yeterli değildi gibi başka sorunlarımla karşıya geldim. Zorla kendim için bir ev bulandım. Yabancıyım ve aynı zamanda öğrenciyim. Bence, Türk insanlar yabancı öğrencilerden bir veba gibi kaçıyorlar :)). Alti aydır, emlak ofisinden emlak ofisine girip çıktim yaptım. Çok defa, otele ağlayarak gittim, çünkü bir daire ararken, çok manyaklarla karşılastim oldum. Ümitle, bir arkadaşımın yardımıyla, güzel bir ev tuttum. O noktasında benim problemlerim bitmediler. Çok fazlasiyla karşılıştım. Bunlardan, en büyük sorunum, benim kapalı departmanıdır kapatilan bolumumdu. Evet, pazarlama okumak için Türkiye'ye geldim, ancak bölümüm kapatılmıştır. “ Merak etmeyin iktisat okuyabılırsın” bana diye dediler. “Bir fark yok” diye dediler. “Merak etmeyin” diye tekrarladılar. Bir hayalden vazgeçmek bu kadar basit mi? Benim gelecegim önemli değil mi? Acaba benim kaybedilen kaybolan zamanımi, harcadigim parayi ve benim öldürdü olen umudumu nasıl kendime telafi edeceğim?

 

guzel !!

April 20, 2013
onun beklemesi*
April 8, 2013
Want to progress faster?
Join this learning community and try out free exercises!