Benim ikinci Türk hikayesim

Herkese merhaba.

Tekrar biraz komik bir hikaye yazmaya denedim. Hikayeyi iyi arkadaşlar hakkında. Tadını çıkarın!

Emine: Ayşe canım çok sıkılıyor. Ne yapacağız?
Ayşe: Öyleyse alişveriş yapalım.
Emine: İyi fikir. İlk önce nereye gidelim?
Ayşe: Fark etmez. Hem bakkaldan hem de pazardan alınacak şeyler var gerek.
Emine: Mmm...bakkala gitmek istemiyorum. Geçen hafta oradan çok tuzlu aldığım peynir çok tuzluydu aldım.
Ayşe: Biliyorsun ki! peyniri hep(zaten) tuzludur tadıyor.
Emine: Tamam şimdi unutmayacağım. (
Ayşe: Nasılsa Neyse,sen karar verir misin?
Emine: Ne hakkında? /''Neye?'' sounds better
Ayşe: Başka bir yerden peynir alacak mıyız?
Emine: Olur alalım.
Ayşe: Tamam canım. Yağlı peynir mi istiyor mu yoksa yağsız peynir mi istersin/istiyorsun? 
Emine: Artık bilmiyorum. Peyniri boş ver.
Ayşe: Emine bunu hiç hoşuma gidiyor gitmiyor. Karar versene!
Emine: Kalkıyorum artık! Çabuk çıkalım.

On dakika sonra...

Ayşe: Tünaydın, biber turşusu var mı?
Bakkal: Merhaba hanımlar. Evet iki çeşit var. 
Ayşe: Çeşitleri gösterir misiniz?
Bakkal: İşte bakın. Büyük ve küçük kavanoz var.
Ayşe: Büyük olsun. Ondan üç tane verin.
Bakkal: Yedi yüz lira lütfen. Çanta var mı? (Do you mean a shopping bag?It is not common to ask it nowadays.:))
Ayşe: Yok unuttuk. Cüzdanıma da bakayım. ( I think you meant to say ''Let me check my purse for money.'', but no need to say this to the shop owner.) Buyurun.
Bakkal: Pardon hanımefendi yedi yüz elli lira verdiniz.
Ayşe: Üstü kalsın. İyi günler. (750 Lira for turşu, you are very generous.:)
Bakkal: İyi günler
Emine: Pazara gitmek için /gitmeye zaman var mı?
Ayşe: Gitmeyelim. Bugün için yeteri kadar aldık.
Emine: Pazarcı bizie çağırıyor ama. (Ah, they always do that:)
Ayşe: İşi işte.
Emine: Haklısın. Artık kızgın değil misin?
Ayşe: Şaçmalama. Yabancı değiliz.

Son

Another great job. It is fun to read your stories. :)

And the government has changed Turkish currency in previous years.

750.00 TRY = 278.132 EUR

So be careful.:)

Benim ikinci Türk hikayesim ( Hikayem )

Herkese merhaba.

Tekrar biraz komik bir hikaye yazmaya (Yazmayı) denedim. Hikayeyi (Hikayem) iyi arkadaşlar hakkında. Tadını çıkarın!
Emine: Ayşe canım çok sıkılıyor. Ne yapacağız?
Ayşe: Öyleyse alişveriş (alışveriş) yapalım.
Emine: İyi fikir. İlk önce nereye gidelim?
Ayşe: Fark etmez. Hem bakkaldan hem de pazardan bir şeyler gerek.
Emine: Mmm...bakkala gitmek istemiyorum. Geçen hafta oradan çok tuzlu peynir aldım.
Ayşe: Biliyorsun ki! Peyniri hep tuzlu tadıyor.
Emine: Tamam şimdi unutmayacağım.
Ayşe: Nasılsa (neyse) sen karar verir misin?
Emine: Ne hakkında?
Ayşe: Başka bir yerden peynir alacak mıyız?
Emine: Olur alalım.
Ayşe: Tamam canım. yağlı peynir (mi istiyorsun) istiyor mu yoksa yağsız peynir mi?
Emine: Artık bilmiyorum. Peynir(i) boş ver.
Ayşe: Emine bunu (bu) hiç hoşuma gidiyor (gitmiyor). Karar versene!
Emine: Kalkıyorum artık! Çabuk çıkalım.

On dakika sonra...

Ayşe: Tünaydın biber turşusu var mı?
Bakkal: Merhaba hanımlar. Evet iki çeşit var
Ayşe: Çeşitleri gösterir misiniz?
Bakkal: İşte bakın. Büyük ve küçük kavanoz(lar) var.
Ayşe: Büyük olsun. Ondan üç tane verin.
Bakkal: Yedi yüz lira lütfen. Çanta var mı? (?)
Ayşe: Yok unuttuk. Cüzdanımda bakayım. Buyurun.
Bakkal: Pardon hanımefendi yedi yüz elli lira verdiniz.
Ayşe: Üstü kalsın. İyi günler.
Bakkal: İyi günler
Emine: Pazara gitmek (gitmeye) zaman var mı?
Ayşe: Gitmeyelim. Bugün için yeter aldık.
Emine: Pazarcı bize(bizi) çağırıyor ama.
Ayşe: İşi işte.
Emine: Haklısın. Artık kızgın değil misin?
Ayşe: Şaçmalama.(saçmalama) Yabancı değiliz.

Son