Dziwię się, że dziwię się z sobą

Wciąż dziwię się możliwością ludzkiego mózgu, jaki jest on skomplikowany. Uświadam sobie, że on pracuje (lub - pracuje on) z wielką ilością informacji, szybko je analizuje i obrabia ją. Ale najbardziej dziwię się temu, że mózg człowieka stara się poznać siebie. Moim zdaniem, kiedy jakikolwiek system zaczyna się poznawać siebie, to jest to najwyższy stopień jego rozwoju. 

Swoją drogą, rozumiem, że kiedy o tym myślę i dziwię się temu, to wychodzi na to, że mój mózg dziwi się, że dziwi się sobą... (ja bym ujął to tak - zaczyna zastanawiać się jak on sam funkcjonuję...)
Jakaś filozofia... W końcu dodam, że istnieje świetna jest fraza - że naukowiec badający mózg, jest zbiorowiskiem atomów, badających atomy.

Z racji, że kilkakrotnie powtórzyłeś czasownik "dziwić się", podam ci użyteczny synonim w różnych formach.

1. być zdumionym

- Wciąż jestem zdumiony możliwością ludzkiego mózgu (...)

- Ale najbardziej jestem zdumiony tym, że mózg człowieka stara się poznać siebie.

2. zdumiewać się

- Wciąż zdumiewam się możliwością ludzkiego mózgu (...)

- Ale najbardziej zdumiewam się tym, że mózg człowieka stara się poznać siebie.