บทสนทนาที่บาร์

วันนี้ผมจะเขียนบทสนทนาระหวางเจ้าของบาร์และพนักงานที่เขตบาร์พัทยา

เจ้าของบาร์มองเห็นข้างหน้าร้านของเขาจากถนน คือนี่เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นบาร์ของเขา และเขากำหนดคิดว่าสาว(should say พนักงาน)บาร์ขี้เกียจ(or..ไม่ตั้งใจ)ทำงาน ไม่ได้ทำอะไรที่มีประโยด(ประโยชน์) ไม่ได้เชิญลูกค้า ไม่ได้ยิ้มแย้ม แค่เล่นโทรศัพท์มือถือ ทั้งสองบาร์ข้างเคียงร้านในซอยเล็กนี้ร่าเริงมากและมีลูกคา้เยอะ (make a correct sentence ..เจ้าของบาร์มองเห็นบาร์ข้าง ๆ ที่อยู่ในซอยเล็ก ๆ ที่พนักงานร่าเริงมากและมีลูกค้าเยอะ เจ้าของบาร์โกรธและเข้าไปในบาร์ของเขา พนักงานในร้านไม่ได้เชิญต้อนรับเขาเข้าบาร์หรือกินน้ำ(make a correct sentence...พนักงานในร้านไม่ได้เชิญเขาเข้าไปในบาร์หรือเสริฟน้ำแต่อย่างใด) จริง ๆ แล้วเขาคือหุ้นส่วนกับอีก ๕ คนที่เป็นเจ้าของบาร์และแต่พนักงานไม่ได้รู้จักเขา หลังจากเขาเข้าไปในบาร์

เขา “rang the bell” เพื่อซื้อให้ทุกคนเครื่องดื่ม เพื่อซื้อเครื่องดื่มให้ทุกคน แคชเชียร์ตกใจและเกือบตกออกจากเก้าอี้

พนักงานบาร์ที่เหลือประหลาดใจ แต่ได้มีความสุขเพราะว่าพวกเขาจะได้รับ 30 บาทแต่ละคนคอมมิชชั่น (should say..แต่พวกเขาดีใจเพราะจะได้รับ ค่าคอมมิชชั่นคนละ 30 บาท) 

หลังจากสาวบาร์ทำเคร่ืองดื่มเสร็จพนักงานรวบรวมรอบ ๆ เจ้าของบาร์ (should say...หลังจากพนักงานดื่มเครื่องดื่มที่เขาซื้อให้ และเขาจ่ายเงินค่าเครื่องดื่ม และจะออกจากร้าน เขาได้สนทนากับพนักงานในร้านว่า

เจ้าของบาร์: โชคดีครับ!
พนักงานคนที่๑: ขอบคุณมาก! เราไม่ได้ทำอะไรเพราะไม่มีลูกค้า เบื่อมาก ๆ (เราเบื่อมาก ๆ เพราะไม่มีลูกค้า)
เจ้าของบาร์: จริง ๆ เหรอ?
พนักงานคนที่๒: จริง ๆ เรากำลังเล่นโทรศัพท์และหลับ ไม่สนุก (จริง ๆ เรากำลังเล่นโทรศัพท์และง่วงนอน ไม่สนุกเลย)
เจ้าของบาร์: จริง ๆ แล้วผมเป็นเจ้าของร้านนี้ ผมหวังว่าเครื่องดื่มนี้จะช่วยปลุกทุกคน และช่วยคุณจำได้ว่าต้องทำงานหนักตั้งใจทำงาน และเชิญ(or ต้อนรับ) ลูกค้าเพื่อจะได้เงินเดือนสูง
(พนักงานประหลาดใจมาก)

I hope it helpful