جمله اول درسته. حال التزامی زمانی است که لازم است اتفاقی بیوفتد. که معمولا جمله "اگر" دارد. جمله اول درست است، چون شرط افسرده شدن خواندن است اما نویسنده این جمله، خود مخاطبش را از خواندن منع کرده، پس این شرط از بین رفته و مضارع اخباری جای آن را می گیرد. اگر بخواهیم جمله را به حالت مضارع التزامی بنویسیم، این را خواهیم داشت: "اگه اینو بخونی افسرده میشی" یا به صورت عامیانه تر: "اینو بخونی، افسرده میشی." ***بعضی وقت ها در فارسی محاوره ای واژه "اگر" حذف می شود. همانطور که مشخص است، کلمه "نخون" از حالت امر نفی، به حالت مضارع التزامی تبدیل شده، زیرا شرط "افسرده شدن"، "خواندن" است.

جمله اول درسته.

جمله اول درسته.توجه داشته باش که معنی جمله مربوط به زمان حال نیست بلکه آینده است. نخون اینو افسرده خواهی شد در مکالمه عامیانه میتونی به جای فعل آینده که خیلی رسمی هست از حال اخباری استفاده کنی نخون اینو افسرده خواهی شد (رسمی)=نخون اینو افسرده میشی