ตึกระฟ้าและผู้อพยพ (ผมแปลเอง)

ตึกระฟ้าและผู้อพยพ โดย V.S. Naipaul (ผมแปลเอง)

ทุกวันจะมี 1500 คน (ประมาณ 350 ครอบครัว) มาอยู่เมืองบอมเบย์ คนพวกนี้ส่วนมากมาจากชนบท ข้าวของที่เขาเอามามีน้อย แต่บอมเบย์ก็ยังแทบจะไม่มีพื้นที่ให้เขา เมืองนี้แออัดมากอยู่แล้ว พวกตึกเก่าเต็มไปหมด พวกตึกใหม่ เช่นตึกระฟ้า ก็เต็มทั้งนั้น ถ้าขับรถจากสนามบินไปเข้าเมืองจะเห็นพวกกระต๊อบตามถนนตลอดเส้นทาง นั่นคือที่อยู่อาศัยของพวกผู้อพยพ บอมเบย์นี้โดนสร้างขึ้นบนหมู่เกาะ มันพัฒนาขึ้นมาเร็ว แต่การพัฒนานั้นไม่ค่อยเป็นระบบ ปัจจุบันนี้แหลมทางใต้ของบอมเบย์เป็นพื้นที่สงวนให้กับกองทัพ นอกจากนั้นแล้วหามีพื้นที่ว่างไม่ บางครั้งอากาศร้อนมาก ถ้าร้อนคนก็จะพากันออกมาอยู่ในที่สาธารณะ การอยู่บอมเบย์คือการโดนเบียดเสียดตลอดเวลา รถติดทั้งวัน แล้วกลางคืนเราจะเดินทางเท้าไม่ได้เสียแล้ว เพราะที่นั่นมีแต่คนนอนอยู่

ตึกระฟ้าและผู้อพยพ (ผมแปลเอง)

ตึกระฟ้าและผู้อพยพ โดย V.S. Naipaul (ผมแปลเอง)

ทุกวันจะมี 1500 คน (ประมาณ 350 ครอบครัว) มาอยู่เมืองบอมเบย์ คนพวกนี้ส่วนมากมาจากชนบท ข้าวของที่เขาเอามามีน้อย แต่บอมเบย์ก็ยังแทบจะไม่มีพื้นที่ให้เขา เมืองนี้แออัดมากอยู่แล้ว พวกตึกเก่าเต็มไปหมด พวกตึกใหม่ เช่นตึกระฟ้า ก็เต็มทั้งนั้น ถ้าขับรถจากสนามบินไปเข้า(สู่)เมืองจะเห็นพวกกระต๊อบตามถนนตลอดเส้นทาง นั่นคือที่อยู่อาศัยของพวกผู้อพยพ บอมเบย์นี้โดน(ถูก)สร้างขึ้นบนหมู่เกาะ มันพัฒนาขึ้นมาเร็ว แต่การพัฒนานั้นไม่ค่อยเป็นระบบ ปัจจุบันนี้แหลมทางใต้ของบอมเบย์เป็นพื้นที่สงวนให้กับกองทัพ นอกจากนั้นแล้วหามีพื้นที่ว่างไม่ บางครั้งอากาศร้อนมาก ถ้าร้อนคนก็จะพากันออกมาอยู่ในที่สาธารณะ การอยู่บอมเบย์คือการโดนเบียดเสียดตลอดเวลา รถติดทั้งวัน แล้วกลางคืนเราจะเดินทางเท้าไม่ได้เสียแล้ว เพราะที่นั่นมีแต่คนนอนอยู่