معرکه بود. با سپاس

یکی از شعرای محبوبمه :)

تو به آیینه نه آیینه به تو خیره شده ست تو اگر خنده کنی او به تو خواهد خندید و اگر بغض کنی آه از آیینه دنیا که چه ها خواهد کرد! گنجه دیروزت پر شد از حسرت و افسوس و چه حیف... بسته های فردا همه ای کاش ای کاش ظرف این لحظه ولیکن خالیست! ساحت سینه پذیرای چه کس خواهد بود غم که از راه رسید در این خانه بر او باز مکن تا خدا یک رگ گردن باقیست تا خدا مانده به غم وعده این خانه مده..

زيبا بود...