Ev ağaçtan yapılmış. Araba demirden yapılmış. Akşamdan beri kar yağıyor. Sabahdan insanlar çalışıyorlar. Sabahtan beri insanlar çalışıyor(lar). Pazartesiden cumaya kadar. Saat beşden ona kadar Beşten Babası oğlunun elinden tutup gidiyordu. Bayanı kızının elinden tutup gidiyordu. Bayan/kadın/annesi Bugün değil, ben yarın geleceğim. Ben öğretmen değilim. Ben öğretmen değilim, ben hukukçuyum, fakat ben öğretmen oldum. Öğretmen değil hukukçuydum fakat öğretmen oldum. Özellikle vurgulamak istemiyorsanız cümlelerde "ben" kullanmanız gerekmez. Daha akıcı olur.

Ev ağaçtan yapılmış. Araba demirden yapılmış. Akşamdan beri kar yağıyor. Sabahdan insanlar çalışıyorlar. (d değil t harfi olmalıydı - sabahtan..; fiilde "lar" - çoğuk eki kullanılmasa da olur: sabahtan insanlar çalışıyor. fakat, yine de cümlenin anlamı yarım oluyor. bu yüzden en doğru cümle böyle olmalı. Sabahtan beri insanlar çalışıyor. Pazartesiden cumaya kadar. Saat beşden ona kadar (d değil t olmalı - beşten) Babası oğlunun elinden tutup gidiyordu. Bayanı kızının elinden tutup gidiyordu. (bayanı yanlış! annesi olmalı. doğru cümle: annesi kızının elinden tutup gidiyordu.) Bugün değil, ben yarın geleceğim. ( ben kelimesini her defasında kullanmanız gerekmiyor. doğru cümle: Bugün değil, yarın geleceğim.) Ben öğretmen değilim. (ben kelimesini kullanmasanız da olur. yani : öğretmen değilim.) Ben öğretmen değilim, ben hukukçuyum, fakat ben öğretmen oldum. (yine aynı şekilde ben kelimesini her defasında söylemenize hiç gerek yok. fillin sonundaki ım, im, um, üm ekleri ben kelimesini de kapsıyor. doğru cümle: (ben) Öğretmen değilim, hukukçuyum, fakat öğretmen oldum.)