As Amy said,that's its informal use.But in our formal writings we use that "د";we say "صبر کنید" in formal usages and "لطفا صبر کنین" in our colloquial usages.We have a lot of these differences between our formal and colloquial usages specially for verbs.As another example for verbs (again about that patient) we use "صبر می کنه" in our everyday usages but its formal form is "صبر می کند".Or "صبر می کنن" instead of "صبر می کنند" Wow!Patient,patient,patient!

If I understand you correctly, that's colloquial. For example, you would say "bazi mi konin" instead of "bazi mi konid" (sorry, I don't have a Farsi font installed on this computer).

yes when you want write it use "d" but when you speak you say "n" :)) but not always. صبر کنید"نوشته میشود اماهنگام صحبت میگوییم:صبر کنین یا کلمه "میخواهم" هنگام صحبت" میخوام گفته می شود شما ابتدا باید درست بنویسید و درست بخوانید وقتی به سطوح بالاتر رسیدید همه چیز درست میشود :)

گاهي در گويش هاي عاميانه حرف "دال" تبديل به حرف "نون" ميشود اما به ياد داشته باش كه اين تنها در گويش است و هيچگاه نميتوان در اين گونه كلمات بجاي "د" نوشت "ن" و البته به شما دوست عزيز توصيه ميكنم كه اين را به عنوان يك قاعده استفاده نكنيد. چون در حقيقت قاعده خاصي (در گويشهاي مختلف فارسي ) براي اين تبديلها وجود ندارد! و در مورد مثال شما ، يعني " لطفا صبر كنيد" اگر داريد اين جمله را به يك جمع رسمي ميگوييد يا بصورت رسمي و محترمانه از يك فرد در خواست ميكنيد ، بهتره ، هماني كه مينويسيد همان را بگوييد اما اگر جمع خودماني است ، هم ميتوانيد بگوييد "كنيد" و هم "كنين". اما اگر داريد از تنها يك نفر درخواست ميكنيد، ميتوانيد هم "كنين " و هم "كن " و هم "كنيد" را بسته به موقعيت استفاده كنيد. سعي كن تا ميتواني گوش بدي و تقليد كني (چون نوع گويش وابستگي شديدي به احساسات حاكم بر محيط دارد) اين تنها راه روان صحبت كردن به فارسي است پس ذهن خودت را از اين قاعده ها پاك كن

Sorry, I don't get you!