Schronisko

Raptowy(chodziło ci pewnie o 'raptowny', ale nie jestem przekonany, że zapach dymu może być raptowny') Zapach dymu ucieszył Lettu. Przyspieszyła się(może byc 'przyspieszyła kroku'). Blade ognie z okien pojawiły się za niskim wzgórzemu.
Samotnie bydynki Pierónu rozmieszczały się wokół kościołu(tutaj napisałbym: 'Budynki Pierónu były pojedyńczo rozmieszczone wokół kościoła'). właśnie Niskiego, lecz wyszczegowyższego (wysoki->wyższy->najwyższy) od innych budowbudowli/budynków (budowa to miejsce, gdzie się coś buduje). Ojciec Letty opowadał jej, że sto lat temu ten kościoł został pobudowany('wybudowany' lub 'zbudowany')  przez pustelnika na imię('o imieniu' lub ', który miał na imię') Pierón. Po jego śmierci ludzie omijali toe miejsce przez dziesięć lat. Dlaczego bojali się bali - niewiadomo. Być może dlatego zaczęli osiadać tam miasteczko, że zapomniali o tej historii. (Tutaj chyba powinno byc trochę inaczej, żeby zdanie miało sens w powiązaniu z resztą, np.:'Ta historia musiała zostać zapomniana, ponieważ ludzie zaczęli się tam osiedlać i załozyli miasteczko'.)
Sama nie wiedziała dlaczego, ale od razu skierowała się do tego kościołau. PoZapukała. Stary kapłan w szarej kapocie otworzył drzwi i bez słów i zapytań wkazał ręką, zapraszając do wnętrzau. WłaśnieWłaściwie nie było o czymco pytać, przecież zrozumiał od razu, że dziewczyna potrzebuje schronienia.
- Mój koń... - rzekła wątpliwie.
- Zadbamy o nimniego. Mąsej, chodź tutaj!- przerwał jej kapłan, przywoławszy do siebie młodego, niskiego chopaka o białych włosach i niskiego wzrostu.
Mąsej zabrał konia i powiódł jego dokądś. Letta niepewnie weszła do kościołau.

Pozdrawiam,

Paweł