Farhange khodâhâfezi
Agar shomâ zabâne chini bekhânid (=yâd begirid), yeki az avvalin kalamehâyi ke mikhânid "zai jian" ast. "Zai jian" hamân khodâhâfez ast. Sâde ast, doroste? Intowr nist! Shomâ bâyad farhange khodâhafezi râ yâd begirid.
Be yâd dâram (=yâdam miâyad) avvalin bâr bâ dust dokhtaram, man telefon râ ghat' kardam: "Khob! Sa'ate 10 hamdigar râ (?) bebinim! 'Zai jian!'" *kilik* "Alen! To kheyli gostâkhi! Cherâ telefon râ hamintowri ghat' kardi?" "Chi? Man ke goftam "zai jian"! Hamintowri ke ghat' nakardam!"
Hala mifahmam ke dar chin barâye ehterâm be mardom bâyad sabr koni yek chand sâniye tul bekeshad tâ "Mmm, mmm, doroste, khob khob khob, âh, âh, befarmayid..." beguyand.
Ghanunhâye tarafe ru be ru (=moghâbel) doshvartar (=sakhttar) hastand (/ast). Vaghti ghadamzanân az kasi dur mishavid, bâyad u râ negâh konid, na jelo râ. Albate be chini dârid "zai jian" miguyid ke mioftid yâ be yek dari mikhorid. Kheyli khandedâr ast.
Be ta'ârofe chini miguyand "limau(?)" ya "kechi(?)". Barâye mesâl, agar mikhâhid chai bekhorid, bâyad ghablash barâye dustetân berizid. U miguyad: "Na! Na! Shomâ [ke] nabâyad barâye man chai berizid! Man bâyad barâye shomâ berizam." "Na duste man, lotfan beneshinid." "Ghuri râ bede [be] man! Befarmâyid!" Ba'd ânhâ (/shomâ) sare ghuri mijangand (/mijangid).
Man fekr mikonam (/Barâye man) kami ajib ast. Farhange gharbi ta'ârof va "limau" nadârad. Vali shâyad chinihâ va irânihâ hamdigar râ mifahmand.
//
I had to guess some parts, so maybe what you meant was a bit different. Anyway, looks like you've got a hold of both present continuous and subjunctive! My only comment: SOVSOVSOV! :P
These are the words I've added, just in case:
اینطور = like that (this)
همینطوری = just like that (this)
قدمزنان = [while] walking; ADV.
جلو = front
نگاه کردن = to watch (/دیدن = to see); USUALLY!
فرهنگ خداحافظی
خدا حافظی فرهنگ
اگر شما زبان چینی بخونید بخوانید، يكي از اولين کلمه هایی که شما میخونید "زَی جیِن" است. زَی جیِن خداحافظ است، ساده است، درسته؟نه نیست! شما باید "خداحافظ" فرهنگ فرهنگ خداحافظی را یاد بگیرید!
من به یاد دارم اولین بارکه تماس دوست دخترم را قطع کردم: "خوب! ساعت ده همدیگر را ببینیم! زی جین!" *کلیک او گفت:*
"الن! تو خیلی گستاخی! چرا تلفن را روی من قطع کردی؟!"
"چی؟ من زی جین گفتم! روی تو قطع نکردم!"
حالا من میفهمم: در چین. برای احترام به مردم باید صبر کنی. باید یک چند ثانیه ای صبر کنی"ام، ام، درسته، خوب خوب خوب، آها، آها، بفرماید..." بگوید.
قانون های طرف رو به رو مقابل دشوارتر هستند. (وقتی از کسی پیاده میروید دور، باید به او ببینید، نباید ببینید دور.متوجه منظورتون نمیشم) البته، چینی ها دارد "زی جین" میگویند افتد یا به به يک دري ميزنيد. خیلی خنده دار است!
در تعارف چینی میگویند "لیماو" یا "کِچی"، برای مثال، اگر میخواهید چای بخورید، باید اول برای دوست تان بریزید. اومیگوید:
"نه! نه! نمیتوانید برای من چای بریزید!برای من چای نریزید من برای شما میریزم!"
"نه! دوستم، لطفا بنشینید. بنشینید!"
"قوری را بده به من! بفرماین!"
بعد آنها سر قوری میجنگند.
من فکر میکنم کمی عجیب است. فرهنگ غربی تعارف و لیماو ندراد، ندارد ولی شاید چینیها و ایرانیها میفهمند همدیگرهمدیگر را میفهمند !
west