De tuinman en de dood             花匠与死神

Een Perzisch edelman             以为波斯贵族

Van morgen ijlt mijn tuinman, wit van schrik,        早上我的花匠，脸苍白，跑进
Mijn woning in: "Heer, Heer, éen ogenblik!            我的住宅，“主人主人，稍等！

Ginds, in de rooshof, snoeide ik loot na loot,        那儿，在玫瑰园，我修剪好几条树枝
Toen keek ik achter mij. Daar stond de Dood.    我转头看。 那儿站着死神。

Ik schrok, en haastte mij langs de andere kant,    我吓到了，赶到对面
Maar zag nog juist de dreiging van zijn hand.        但是我仍然看到了他恐吓的手

Meester, uw paard, en laat mij spoorslags gaan,    主人，你的马，让我马上走
Voor de avond nog bereik ik Ispahaan!" -                傍晚之前我能到达伊斯法罕!"

Van middag (lang reeds was hij heengespoed)        下午 (他已经赶走了很久）
Heb ik in 't cederpark de Dood ontmoet.                    我在雪松园遇到了死神。

"Waarom," zo vraag ik, want hij wacht en zwijgt,        "为什么，” 我问，因为他安静地等待，
"Hebt gij van morgen vroeg mijn knecht gedreigd?"  “你早上威胁了我的用人？“

Glimlachend antwoordt hij: "Geen dreiging was 't,    他微笑着回答：”那不是威胁
Waarvoor uw tuinman vlood. Ik was verrast,                让你的花匠逃避。 我惊讶了，

Toen 'k 's morgens hier nog stil aan 't werk zag staan,    今早在这看到仍然安静地工作的他
Die 'k 's avonds halen moest te Ispahaan."                  那个今晚上在伊斯法罕要夺走的人。