Benim, senin...

Benim okulum, senin kalemin, bizim çocuklarımız, onların dersleri, sizin şapkanız, onun defteri, onların masaları, benim kız kardeşim, bizim evimiz, senin öğrencin, bizim sokağımız, onun masası, benim mektubum, senin dolabın, onun oğulu oğlu, benim annem, bizim şehirimiz şehrimiz, senin çiçeğin.

Bu, senin kalemin mi? Hayır. Bizim otobüsümüz değil. Bu senin kitabın mı? Hayır. Onların çocukları değil. Evet, benim öğretmenim. Evet, benim kızım. Bu senin kitabın mı? Hayır, benim çantam değil. Bu onun şehiri şehri mi? Evet, benim babam. Hayır, onun dolabı değil. Bunlar sizin arkadaşlarınız mı? Evet, onun çantası.

ketçap ----> this can be a guide for you... Memorize this word! 
(ketchup - кетчуп)

sokak ----------> sokağı (Bizim sokağımız çok güzel.)

dert -----------> derdi (Çok derdim var.)

satranç -------->  satrancı (Satrancı iyi oynuyorum.)

kitap ----------->  kitabı   (Kitabımı aldım)

Benim, senin...

Benim okulum, senin kalemin, bizim çocuklarımız, onların dersleri, sizin şapkanız, onun defteri, onların masaları, benim kız kardeşim, bizim evimiz, senin öğrencin, bizim sokağımız, onun masası, benim mektubum, senin dolabın, onun oğulu, benim annem, bizim şehirimiz, senin çiçeğin.

Bu, senin kalemin mi? Hayır, bizim otobüsümüz değil. Bu, senin kitabın mı? Hayır, onların çocukları değil. Evet, benim öğretmenim. Evet, benim kızım. Bu, senin kitabın mı? Hayır, benim çantam değil. Bu onun şehiri mi? Evet, benim babam. Hayır, onun dolabı değil. Bunlar sizin arkadaşlarınız mı? Evet, onun çantası.

Kitap  ->  Kitabı

Dolap  ->  Dolabı

Mektup  ->  Mektubu

Çiçek  ->  Çiçeği

Sokak  ->  Sokağı

Sayaç  ->  Sayacı

Topaç  ->  Topacı

Umut  ->  Umudu

Yoğurt  ->  Yoğurdu

Bu kurala uymayan sözcükler (istisnalar) olabiliyor.

Şehir  ->  Şehri

Oğul  ->  Oğlu

Bu kurala uymayan sözcükler (istisnalar) olabiliyor.

Ağıl  ->  Ağılı

Benim, senin...

Benim okulum, senin kalemin, bizim çocuklarımız, onların dersleri, sizin şapkanız, onun defteri, onların masaları, benim kız kardeşim, bizim evimiz, senin öğrencin, bizim sokağımız, onun masası, benim mektubum, senin dolabın, onun oğlu, benim annem, bizim şehrimiz, senin çiçeğin.

Bu, senin kalemin mi? Hayır, benim kalemim değil. Bu, senin kitabın mı? Hayır, benim kitabım değil. Evet, benim öğretmenim. Evet, benim kızım. Bu senin kitabın mı? Hayır, benim çantam değil. Bu onun şehri mi? Evet, benim babam. Hayır, onun dolabı değil. Bunlar sizin arkadaşlarınız mı? Evet, onun çantası.